کراتینه کردن مو یکی از روشهای رایج صاف کردن مو و بر طرف کردن وزوز موهاست و اصطلاحا به آن "صاف کننده، معجزه گر" لقب داده می شود. در واقع این روش را به عنوان نوعی متد طبیعی برای صاف کردن مو بکار می برند، در حالیکه مواد شیمیایی مضری برای انجام آن به کار می رود. این موضوع پس از شکایات تعدادی از مراجعه کنندگان جهت کراتینه کردن مو و گزارش عوارض جانبی ناشی از آن بیشتر مورد بررسی قرار گرفت. کراتین در واقع پروتئین اصلی موجود در مو، دندان و ناخنهاست و باعث صاف شدن و درخشندگی موها می گردد. در افرادیکه موهای فر یا وز دارند، این پروتئین به میزان کافی جهت نرم کردن ساختمان مو وجود ندارد. کراتینه کردن مو عمدتا با جایگزین کردن محتوای کراتین مو عمل می کند. کراتین لازم جهت این امر از منابع حیوانی یا سایر منابع طبیعی تامین می شود. در طی این عمل، محصول کراتین بر روی مو مالیده می شود و سپس توسط یک سشوار داغ جذب مو می شود. جهت انجام این روش صاف کردن مو، پوشاندن کوتیکول مو با کراتین و کاربرد نرم کننده داخل مو لازم است. این محصول سپس از روی مو شسته می شود و اما عوارضی که این روش برای موها دارد چیست؟ عوارض جانبی کراتینه کردن مو با اولین شستشوی مو که معمولا 72 ساعت پس از انجام درمان است، دیده می شود. مهمترین عوارض آن عبارتند از: - خطر سرطان: فرمالدئید، یک ماده سرطانزاست که تقریبا در اغلب محصولات کراتینه مو یافت می شود. حتی نوع مشهور کراتین مو به نام نوع برزیلی حاوی فرمالدئید است. اگر چه بیشتر سالنهای زیبایی از ماسکهای مو برای پاک کردن فرمالدئید استفاده می کنند ولی هیچ روشی وجود ندارد که از جذب مقدار بسیار کم فرمالدئید از سطح پوست پیشگیری کند و فرمالدئید خاصیت بالقوه شدیدی برای بروز کانسر دارد. اگر چه تعداد کمی از محصولات کراتینه که فاقد فرمالدئید هستند وجود دارند ولی این مواد نتایج دلخواه را ندارند چرا که قدرت صاف کنندگی موها به دلیل وجود فرمالدئید است.
- ریزش مو: مشکل بزرگ دیگر ریزش مو در تعدادی از مصرف کنندگان این روش است. دیده شده که موها پس از اولین شستشو از ریشه شروع به ریزش می کنند حتی اگر از محصولات مراقبت مو که در سالنها توصیه می شود، استفاده کنند. بعلاوه غیر از ریزش مو، نازک شدن مو هم طی چند هفته پس از کراتینه مو دیده شده است. در این شرایط مراجعه به پزشک متخصص برای بررسی علت ریزش مو ضروری است و ممکن است نیاز به مصرف داروهای ضد ریزش مو باشد.
- تخریب ساختمان مو: ممکن است موها بلافاصله پس از کراتینه کردن، براق و درخشنده شوند ولی این اتفاق دوام زیادی ندارد و 3-2 هفته پس از کراتینه کردن، قوام و بافت مو تغییر خواهد کرد. موها خشک و شکننده می شوند ولی فرم فر یا وز مو تغییر کرده و صاف شده است و بنابراین ممکن است توقعی که شما از صاف شدن مو در نظر داشتید پس از 2 یا 3 بار شستن تامین نشود.
- واکنشهای حساسیتی: مثل سایر مواردیکه برای مو انجام می شود، کراتینه کردن مو نیز با بروز واکنشهای آلرژیک در تعدادی از افراد همراه بوده است. این علائم شامل خارش و دانه های قرمز رنگ است که علائم معمول آلرژی محسوب می شوند باید توجه داشته باشید اگر زمینه آلرژی دارید، در انتخاب این روش کمی تامل کنید. عوارض جانبی ناشی از کراتینه کردن مو غالبا شدید است. شما ممکن است از فرم فریا وز موهای خود خسته شده باشید ولی باید دقت کنید که کراتینه کردن مو و به دنبال آن صاف شدن مو معمولا بیشتر از 2 ماه دوام نمی آورد.
1- چه نشانه هایی در پوست، بیان گر پوستی جوان و سالم است؟ گذشت زمان باعث می‌شود ضخامت لایه‌های زیرین پوست افزایش پیدا کند و ترمیم آن کندتر صورت گیرد. هر چه خاصیت ارتجاعی و چربی‌های لایه‌های زیرین پوست کاهش پیدا کند، به دنبال آن شادابی، طراوت و زیبایی پوست کمتر می‌شود. چروک‌های ریزی بر سطح پوست ظاهر می‌شود و ممکن است پوست دچار افتادگی شود. چین و چروک خصوصاً در ناحیه صورت دو نوع است. چروک‌های ریزی که در اثر تابش نور آفتاب و گذشت زمان به‌وجود آمده است و بیشتر در افرادی با سن بالاتر از ?? سال مشاهده می‌شود و نوع دیگر چروک‌هایی که حاصل انقباضات عضلانی است در اثر عواملی مانند خنده یا اخم کردن در صورت ظاهر می‌شود.
2- چه راه کارهایی برای جلوگیری از پیر شدن پوست وجود دارد؟ روش های پیشگیری از پیری پوست که در واقع روند این عارضه را کُند می‌کنند عبارتند از: 1- پرهیز از نور خورشید قرار گرفتن پوست در معرض آفتاب به مدت طولانی، باعث می شود الیاف الاستین(ELASTINE) پوست تخریب شود، لکه‌های قهوه‌ای رنگ در آن به وجود آید و در نهایت احتمال بروز انواع بدخیمی در پوست افزایش یابد. بهترین راه پرهیز از نور خورشید استفاده از لباس های نخی روشن، کلاه لبه دار و عینک آفتابی است. عینک آفتابی علاوه بر محافظت از چشم ها موجب می شود که جمع شدن غیرارادی چشم ها در پی تماس با نور شدید حذف شود و در نتیجه از ایجاد و عمیق شدن چین و چروک های پنجه غازی در طرفین چشم جلوگیری گردد. استفاده از ضدآفتاب های مناسب نیز آسیب آفتاب را به حداقل می رساند. کم کردن حالات چهره به خصوص موقع صحبت کردن، خشم و خندیدن موجب می شود که چین و چروک ناشی از حرکات عضلات صورت کم شود. 2- پرهیز از سیگار کشیدن سیگار علاوه بر وارد آوردن آسیب های جبران ناپذیر به ریه، قلب، مغز و سایر اعضای بدن، به پوست نیز صدمه می‌زند. نیکوتین موجود در سیگار با ایجاد انقباض در عروق پوست، تغذیه پوست را مختل می کند. تماس مستقیم پوست با مواد سمی موجود در سیگار هم به این عضو آسیب می رساند. به علاوه، عبور و جذب این مواد از خلال پوست به الیاف کلاژن و الاستین که شادابی و قوام خوب پوست را تضمین می کنند، لطمه می زند؛ همچنین قرار داشتن در معرض دود سیگار باعث تحریک چشم ها و جمع شدن غیرارادی آنها می شود. این عمل بروز چین و چروک های پنجه غازی در طرفین چشم ها را تشدید می کند. تمام این تغییرات باعث می شود فرد سیگاری چهره‌ای رنگ پریده یا به رنگ زرد متمایل به خاکستری داشته باشد و چین و چروک های عمیق در اطراف دهان و چشم وی به وجود آید. دندان ها و ناخن انگشتان این افراد هم به رنگ زرد تیره در می آید. به علاوه، روندهای ترمیمی پوست به خصوص پس از اعمال جراحی ای مثل پیلینگ (لایه برداری شیمیایی (PEELING / و فیس لیفت (FACE LIFT) در اشخاص سیگاری بسیار کند است. به همین دلیل این گونه اقدامات درمانی برای رفع چین و چروک صورت در این افراد عوارض بسیار زیادی دارد 3- پرهیز از کشش های غیر ضروری در پوست نتیجهِ وارد آوردن کشش زیاد به پوست به خصوص اگر تدریجی و مکرر باشد این است که سطح آن گسترش می یابد و پوست اضافه به صورت شل، آویزان و چین خورده درخواهد آمد. از حرکات و حالات اغراق شدهِ صورت باید پرهیز کرد. ورزش دادن شدید عضلات چهره ممکن است با ایجاد کشش غیرضروری باعث کشیدگی و گسترش سطح پوست شود. عین این مطلب در مورد تغییرات ناگهانی وزن صادق است. افزایش شدید وزن با تجمع مقدار زیادی چربی در زیر پوست همراه است. این مسئله به نوبه خود باعث کشیدگی پوست روی یک لایه ضخیم چربی زیر پوستی می شود. با کاهش ناگهانی وزن، پوستی که قبلاً کشیده شده بود، شل و آویزان و دچار چین و چروک می گردد. بنابراین تعادل در رژیم غذایی را باید رعایت کرد تا از تغییرات ناگهانی وزن جلوگیری شود. روش زندگی بایستی هم سلامت جسمی و هم سلامت روانی فرد را تضمین کند.
3- پوست صورت از چه سنی شروع به از بین رفتن می کند؟ اواخر دهه سوم زندگی، زمانی است که پوست شروع به تحلیل میکند و چروک‌هایی روی آن ظاهر می‌شود. در این میان عواملی می‌توانند روند پیری را در آن تسریع کنند و بر زیبایی و تازگی آن اثر بگذارند. عوامل مختلفی بر زیبایی پوست مؤثراست علاوه بر عوامل ارثی و محیطی، تابش اشعه آفتاب، باد، تنش‌های عصبی و استرس، سیگار، آلودگی‌های محیطی و حتی حرکات عضلانی بیش از حد مانند اخم کردن زیاد بر شروع زودرس پیری پوست تأثیرگذار است.
4- پوست خانم ها زودتر شروع به پیر شدن می کند یا پوست آقایان؟ یائسگی از جمله عواملی است که باعث افزایش چین و چروک در پوست می‌شود. استروژن، هورمونی است که در سنین باروری از تخمدان‌ها ترشح می‌شود و جوان‌سازی پوست را به عهده دارد. پس از یائسگی فعالیت تخمدان‌ها و به دنبال آن میزان ترشح هورمون استروژن در خون کاهش پیدا میکند، در نتیجه پوست شادابی و قوام خود را از دست داده و خشک و پوسته پوسته می‌شود. در این زمان به دلیل خشکی مفرط پوست، استفاده از مرطوب‌کننده‌های قوی برای حفظ رطوبت پوست رواج پیدا میکند. مرطوب‌کننده‌هایی با پایه وازلین و حاوی اسیدهای آلفا هیدروکسی و اوره این نیاز را به صورت رضایت‌بخشی برطرف می‌کنند. همچنین کاهش دفعات شست‌وشوی صورت و استفاده از صابون‌های ملایم می‌تواند خشکی و چروک پوست را کاهش دهد. 5- چه عواملی باعث پیری پوست می شود؟ پیر شدن پوست نیز همانند همه ی بیماری های پوستی دارای عواملی است که با دوری از آنها می توانید همیشه پوست جوان و شادابی داشته باشید. 1- فقدان رطوبت: پوست خشک نه تنها ایجاد ناراحتی می کند ، بلکه بدلیل نبودن آب کافی در سطح پوست ، آنزیم های پوست عملکرد صحیحی نخواهند داشت. در نتیجه پوست نمی تواند به طور خودکار التهابات ناشی از آلودگی، مصرف قند زیاد و نور خورشید را التیام بخشد. بنابر این استفاده از مواد مرطوب کننده بسیار مهم است. 2- آلودگی: آلودگی های موجود در محیط اطراف ارمغان دنیای مدرن است و البته موثرترین دشمن برای سلامت و شادابی پوست می باشد. 3- ژنتیک: سهم عمده ای از خاصیت و کیفیت پوست مربوط به ژنی است که شما از والدین خود کسب کرده اید. و باید گفت که در این مورد نمی توان کاری انجام داد. 4- دخانیات: دخانیات باعث از بین رفتن کلاژن- یکی از مهم ترین پروتئین ها ی ساختاری پوست- می شود. و نتیجه آن بروز علائم پیری نظیر چین و چروک پوستی و عدم استحکام پوست است. همچنین مانع از خونرسانی کافی به پوست می شود. 5- خورشید: اشعه فرابنفش خورشید عامل تخریبی سلامت و جوانی پوست است. این اشعه باعث ایجاد التهاب پوستی و تولید رادیکال های آزاد می شود که کلاژن را تخریب می کند.بعلاوه عامل سرطان پوست نیز می باشد. تنها راه مقابله با این عامل طبیعی اجتناب از قرار گرفتن مستقیم در معرض نور خورشید است. استفاده از کرم های ضد آفتاب ، حتی زمانی که قصد خارج شدن از منزل را ندارید نیز می تواند مفید باشد 6- از نشانه های پیر شدن پوست چیست؟ روند پیر شدن پوست بر اساس پیدایش علائمی مانند چروک‌های عمقی و سطحی، تغییرات رنگدانه‌ای پوست به صورت لکه‌های قهوه‌ای و خشونت سطحی پوست، پیدایش عروق سطحی قرمز رنگ و از بین رفتن قوام و سختی پوست تشدید می‌شود 7- راه های برگشت جوانی به پوست های پیر و آسیب دیده چیست؟ مرطوب‌کننده‌هایی با پایه وازلین و حاوی اسیدهای آلفا هیدروکسی و اوره این نیاز را به صورت رضایت‌بخشی برطرف می‌کنند. همچنین کاهش دفعات شست‌وشوی صورت و استفاده از صابون‌های ملایم می‌تواند خشکی و چروک پوست را کاهش دهد. اسیدهای آلفاهیدروکسی در واقع اسیدهای ارگانیک طبیعی هستند که در انواع میوه‌ها مانند سیب (اسید مالیک)، آناناس و مرکبات (اسید سیتریک)، نیشکر (اسید گلیکولیک) و دیگر میوه‌ها وجود دارند. اسیدهای میوه با رسوخ در لایه شاخی پوست با اثرات شاخی و ضخیم شدن این لایه مقابله می‌کنند و باعث رطوبت و شادابی پوست می‌شوند. همچنین کرم‌های حاوی رتینوئیک اسید می‌توانند قوام سطحی پوست را بهبود بخشند، بنابراین کرم‌های ضدچروک حاوی این دو ماده اثرات بهبوددهنده‌ای دارند.
? کرم‌های ضد چروک این روزها تبلیغات زیادی در مورد مصرف انواع کرم‌ها، ژل‌ها و جراحی‌ها انجام می‌گیرد. کرم‌های حاوی کلاژن نیز سهم زیادی از این تبلیغات را به خود اختصاص داده است و مردم هزینه‌های زیادی را برای خرید آن پرداخت می‌کنند. کلاژن در حفظ شادابی و طراوت پوست تأثیر به‌سزایی دارد ولی از آنجا که کلاژن از طریق پوست جذب نمی‌شود اثر مفیدی بر پوست نخواهد داشت و کرم آن فقط خاصیت نرم‌کنندگی دارد. کرم‌های دور چشم حاوی مقادیری مرطوب‌کننده و مواد لایه‌بردار هستند و به دلیل آنکه پوست ناحیه دور چشم نازک و حساس است مصرف خودسرانه آن می‌تواند خطرناک باشد.
? پرکننده‌ها پرکننده‌ها موادی هستند که در زیر پوست تزریق می‌شود تا منافذی را که ایجاد خط و خطوطی بر پوست کرده است، پر کند. این مواد را برای پرکردن چروک‌های عمیق مانند خط خنده استفاده می‌کنند. این قبیل پرکننده‌ها کاربرد بیشتری در افراد مسن دارند و در افراد جوان‌تر برای زیبایی بیشتر و افزایش حجم گونه استفاده می‌شود. پرکننده‌ها برحسب نوع آنها چند ماه تا چند سال در پوست مانده و پس از آن نیاز به تزریق مکرر دارند. تزریق ژل بوتاکس نیز به‌عنوان یک درمان شناخته شده ضدچروک و پیری به کار گرفته می‌شود. این ماده نوعی سم است که از فعالیت فیبرهای عصبی جلوگیری میکند. در حال حاضر این نوع سم در امریکا و اروپا مورد استفاده قرار می‌گیرد و در صورتی که نحوه تزریق آن و یا نوع ژل استاندارد نباشد، می‌تواند باعث عوارض بسیاری از جمله افتادگی پلک و ورم صورت شود.
• درمان لیزری: از جمله لیزرهای CO2، فراکشنال، درم ابریژن، لیزر Er:YaG، LED که نوعی لیزر Diod است، IPL و رادیوفرکوئنسی هستند که هر کدام اثر بخشی متفاوتی دارد. • اعمال جراحی از جمله لیفتینگ پوست که بیشتر از سنین بالا قابل انجام است. • مصرف خوراکی ترکیباتی از جمله پلی ساکاریدهای غضروفی که در بعضی از قرص ها امروزه در بازار یافت می شود نیز در مطالعات در جوان سازی پوست اثر بخشی داشته اند. ? پیشگیری و نقش تغذیه همواره پیشگیری بر درمان ارجحیت داشته و دارد، بنابراین می‌توان با رعایت چند اصل ساده در زندگی و مراقبت بیشتر از ایجاد چروک بر صورت و یا دست‌ها جلوگیری کرد. به دلیل آنکه در فصل زمستان رطوبت هوا کم است، پوست بیشتر دچار خشکی می‌شود و نیاز به مراقبت بیشتری دارد، بنابراین لازم است در روز چند مرتبه از کرم‌های مرطوب‌کننده استفاده شود. نور آفتاب نیز به دلیل دارا بودن اشعه ماورای بنفش باعث پیدایش چین و چروک بر پوست می‌شود، بنابراین علاوه بر مصرف کرم‌های ضدآفتاب باید گردن، دست‌ها و دیگر قسمت‌های بدن که در معرض آفتاب قرار دارد، پوشانیده شود.برنزه کردن پوست مخصوصاً در فصل تابستان که نور آفتاب شدیدتر است احتمال بروز چین و چروک و سرطان پوست را افزایش می‌دهد.
آکنه از شایعترین بیماریهای پوست است طوری که تقریبا تمام نوجوانان به درجاتی به آن دچار می شوند. این بیماری در نتیجه انسداد مجاری غدد چربی پوست ایجاد شده و سپس با افزدوده شدن التهاب و عوامل میکروبی شدت می گیرد. آکنه غالبا در خانمها بیشتر دیده می شود ولی در عوض در مردان شدیدتر است. مهمترین عامل افزایش ترشحات غدد سباسه است که به خصوص در صورت، سینه و پشت تمرکز دارند. با افزایش این ترشحات و انسداد مجاری غدد بتدریج عوامل میکروبی و التهاب نیز اضافه شده و علائم آکنه پدیدار می شود. شاید شایعترین سوالی که یک متخصص پوست از بیمار خود می شنود، نقش تغذیه در بروز یا شدت آکنه است. گر چه تاکنون مطالعه ای بطور یقین رابطه آکنه و تغذیه را ثابت نکرده بود ولی در مطالعه جدیدی که در سال 2007 توسط مرکز تحقیقات دانشگاهی RMIT در شهر ملبورن استرالیا انجام گرفته است، نتایج جدیدی منتشر گردیده است. در بررسی های انجام شده دیده شده است که میزان بروز آکنه با تغییر شیوه زندگی و تغییر رنگ و بوی زندگیها به سمت الگوی غربی، تغییر کرده است از این جهت محققان فاکتورهای موثر بر شیوه زندگی از جمله تغذیه را بررسی کردند. در سال 1930 آکنه، بیماری شناخته شد که با به هم ریختگی متابولیسم کربوهیدرات رابطه داشت چرا که اولین مطالعات اختلال تحمل گلوکز را در بیماران مبتلا به آکنه نشان می داد. اخیرا این موضوع مطرح شد که چگونه تغذیه بر فعالیت سیستم اندوکرین یا هورمونی فرد موثر است. کورداین در مطالعه ای نشان داد که ایندکس گلایسمیک بالا می تواند باعث شیوع بالای آکنه در این شیوه زندگی شود. در این مطالعه 43 نفر مرد با سن 25-15 سال مبتلا به آکنه خفیف تا متوسط انتخاب شدند و این افراد هیچ درمان خوراکی یا موضعی استفاده نمی کردند. و این مردان در دو گروه مورد مطالعه قرار گرفتند. در گروه مداخله بیماران تحت رژیم غذایی با بارگلایسمیک پایین که 25% انرژی آن از پروتئین و 45% با ایندکس کربوهیدرات پایین، قرار گرفتند. در مقابل در گروه کنترل رژیم غذایی غنی از کربوهیدرات استفاده شد. تعداد ضایعات و شدت آکنه هر ماه بررسی می شد. نتایج نشان داد در هفته 12، تعداد متوسط ضایعات در گروه با رژیم غذایی کم کربوهیدرات کاهش بیشتری نسبت به گروه کنترل داشت و وزن این گروه نیز کاهش بیشتری داشت. در واقع بهبودی آکنه پس از رژیم غذایی با بارکربوهیدرات کم نشان دهنده این واقعیت است که شیوه زندگی و تغذیه نقش مهمی در پاتوژنز آکنه دارد. اگر چه مطالعات بیشتری برای تاثیر واقعی عوامل مجزا بر بروز آکنه لازم است.
مهمترین راه انتشار میکروب‌ها، دست‌های ما هستند. هر سانتی متر مربع از پوست دست، حدود 1500 باکتری دارد. تحقیقات اخیر نشان داده که برای پیشگیری ازانتشار عفونت‌های تنفسی، شستن دست، حتی از دارو هم مؤثرتر است. همیشه دست‌های خود را پس از این موارد بشویید: به دنبال رفتن به توالت، پس از تعویض پوشک بچه، پس از تماس با حیوانات یا فضولات آنها، پیش و پس از آماده‌کردن غذا به خصوص وقتی با گوشت، مرغ یا ماهی خام سر و کار دارید، پس از هر وعده غذاخوردن، پس از هر بار پاک‌کردن بینی، به دنبال عطسه‌کردن یا سرفه‌کردن به داخل دست‌ها، پیش و پس از مراقبت از زخم‌ها و بریدگی‌ها، پیش و پس از تماس با فردی بیمار یا مجروح، پس از حمل زباله‌دان یا کیسه زباله، پیش از گذاشتن یا برداشتن لنزهای تماسی چشم، به دنبال استفاده از مکان‌های عمومی مانند فرودگاه، ایستگاه‌های اتوبوس یا مترو یا رستوران‌ها. بهترین روش برای شستشوی دست و صورت، استفاده از آب روان و صابون معمولی است. دمای آب بهتر است ولرم تا مایل به گرم باشد که قدرت پاک‌کنندگی بیشتری داشته باشد و صابون مصرفی نیز بهتر است که صابون گلیسرینه، صابون کرمدار یا صابون بچه باشد، به خصوص درباره کسانی که بارها مجبورند دست‌های خود را شستشو دهند. مصرف صابون‌های معمولی و به خصوص صابون‌های مایع به دفعات زیاد در طول روز به پوست دست‌ها آسیب رسانده و موجب خشکی و آغازشدن فرآیند اگزمای تماسی تحریکی خواهد شد. در مکان‌های عمومی مانند اداره‌ها، مدارس، رستوران‌ها و... روش مناسب‌تر از شستشو با این صابون‌ها وجود ندارد، چرا که استفاده از صابون‌های قالبی در این مکان‌ها خود می‌تواند به انتشار آلودگی کمک کند اما به هر حال باید دانست که قابلیت صابون‌های مایع برای آسیب‌رساندن به پوست دست‌ها زیاد است و بنابراین بهتر است از انواع استاندارد و ملایم‌تر آن استفاده شود تا کمترین خشک‌کنندگی و آسیب پوست را موجب شوند. توصیه می‌کنم افراد به دنبال شستشوی دست‌ها به خصوص با صابون مایع، حتما کرم مرطوب‌کننده‌ای مانند وازلین معمولی مصرف کنند تا از خشکی دست‌ها جلوگیری شود. درباره دمای آب باید به این مساله توجه کرد که آب گرم توانایی زدودن آلودگی و چربی بیشتری دارد بنابراین افرادی که پوست چرب دارند، بهتر است ابتدا با آب گرم صورت خود را بشویند و بعد می‌توانند به دنبال آن از آب سرد استفاده کنند تا موجب نشاط و جمع‌شدن منافذ پوست خود شوند. نکته مهم دیگر این است که اگر در جایی صابون یافت نشد، با آب خالی دست‌های خود را بشویید و یادتان باشد که شستشوی دست‌ها با آب روان نیز می‌تواند بسیاری از میکروب‌ها را از دست‌ها بزداید. بهتر است برای شستشوی معمولی دست و صورت، از صابون‌های آنتی‌باکتریال استفاده نشود، چرا که امکان مقاوم‌شدن میکروب‌ها به این مواد آنتی‌باکتریال و جود دارد. بهترین صابون، صابون‌های معمولی با PH مناسب هستند که ملایم‌ترین آنها، صابون‌های بچه یا صابون گلیسرینه یا کرمدار است. اگر فردی در شغل خاصی مانند دندانپزشکی، جراحی، مکانیکی، آشپزی یا شیرینی‌پزی اشتغال داشته باشد و مجبور باشد به دفعات در طول روز دست‌های خود را بشوید، بهتر است از صابون‌های ملایم و گاهی از پن‌ها که شوینده‌هایی هستند که پاک می‌کنند اما خاصیت دترژان نداشته و چربی سطح پوست را از بین نمی‌برند، استفاده کرده و پس از هر بار شستشوی دست، استعمال یک مرطوب‌کننده را مدنظر داشته باشند.
مهمترین فاکتور در پیش بینی موفقیت آمیز بودن عمل پیوند مو انتخاب بیمار مناسب توسط پزشک و انتخاب جراح با تجربه توسط بیمار می باشد. د رنحوه انتخاب بیمارسه نکته اصلی قابل توجه است: توانایی پزشک مشاور در یافتن اهداف و انگیزه بیمار از پیوند مو، ، پذیرش کامل توانایی، تخصص وتجربه جراح توسط بیمارو معاینه فیزیکی بیمار. انگیزه اصلی بیمار یک جنبه مهم دیگر در پیش بینی نتیجه عمل می باشد حتی اگر از نظر سایر فاکتورها بیمار مشکلی نداشته باشد با داشتن یک انگیزه غلط کاندید مناسب پیوند مو نیست. در همه اعمال زیبایی انگیزه اصلی عمل، بایستی مربوط به خود بیمار باشد نه همسر و سایر اقوام. انتظار بیمار نکته قابل توجه دیگری در ایجاد نتیجه مناسب است. افراد طاس دوست دارند مقداری مو داشته باشند ولی رسیدن به حجم موهای زمان 16 سالگی انتظار بسیار نامعقول است که در جلسه مشاوره می توان با ایجاد یک دید علمی و منطقی مشکل این بیماران را حل کرده به طوری که بعد از عمل از نتیجه به دست آمده بسیار راضی باشند. کلمه پزشک در زبان یونانی به معنی معلم است یعنی در تمام موارد باید آموزشهای لازم و صحیح به بیمار ارائه دهد مخصوصا در مواردی مانند جراحی های زیبایی بیمار بایستی حین مشاوره از نتیجه قابل دسترس عمل اطلاع دقیقی کسب کند. به طور مثال در پیوند مو بیمار متوجه می شود که ریزش موی آندروژنی یک پدیده پیشرونده می باشد و سالهای بعد از عمل ممکن است با ریزش بیشتر موها مواجه شوند و احتیاج به ترمیم مجدد داشته باشند. بیشتر متقاضیان پیوند مو جوانان کمتر از 25 سال می باشند این افراد به دلیل نداشتن بلوغ فکری و تجربه کافی انتظارات غیر واقع بینانه ای از جراحی پیوند مو دارند آنها دوست دارند با یک جلسه عمل به تراکم موی قبل از 20 سالگی برسند و این ظاهر جوان برای همیشه حفظ شود و یا حتی از جراح تقاضا می کنند فرم موهایشان شبیه هنرپیشه معروفی شود آنها حاضر نیستند این حقیقت را بپذیرند که خط موی مردان بعد از بلوغ به طور طبیعی شروع به تنک شدن می کند. بنابراین بیماران متوجه می شوند که در سن مناسب اقدام پیوند مو بکنند چرا که ریزش پیشرونده مو باعث می شود بیمار 2 بار احتیاج به پیوند مو داشته باشد. بعد از 25 سالگی بیمار به مرحله بلوغ کامل رسیده است در این زمان با بررسی میزان ریزش مو، پیش بینی گسترش یافتن آن در آینده امکان پذیر می باشد.بیمار در این سن منطقی تر فکر می کند و با توجه به میزان طاسی فعلی خود داشتن یک خط رویش موی جدید به شکل یک مرد با لغ جا افتاده باعث خشنودی و رضایت وی می شود با وجودی که این خط رویش مو بالاتر از آن چیزی است که در جوانان می بینیم. بیماران مسن، در اواخر دهه شش یا هفت یا حتی هشت هم می توانند کاندید مناسبی برای پیوند مو باشند این بیماران آرزو دارند مقداری مو داشته باشند و تقاضای موی پر پشت ندارند. از طرفی نحوه ریزش موی زنان و مردان متفاوت است. بیشتر زنان ریزش موی منتشر دارند و این افراد نسبت به ریزش موی آندروژنی کاندید خوبی برای پیوند مو نیستند. تا کنون مردان بیشتر از زنان متقاضی پیوند مو می باشند ولی تعداد زنان متقاضی در حال افزایش است ریزش موی آندروژنی به نظر مردان پدیده ای طبیعی است و اکثرا در میان سالی نیمی از موهایشان را از دست داده اند بسیاری از آنها به راحتی این کم مویی را می پذیرند و با آن کنار می آیند ولی به نظر زنان ریزش موی شدید و طاسی پدیده ای غیر طبیعی است و تا حد ممکن این مشکل خود را پنهان می کنند و از شرکت در مهمانی ها و مجامع عمومی اجتناب می کنند. ریزش موی آندروژنیک در زنان به صورت الگوی زنانه یا مردانه در صورتیکه وسیع نباشد با در نظر گرفتن سایر شرایط موفقیت آمیز خواهد بود. ترمیم مو در مردان باعث ایجاد یک احساس بهتر می شود ولی در زنان علاوه بر احساس بهتر، احساس نرمال بودن بسیار خوشایند تر است. بنابراین علاوه بر تشخیص کلینیکی نوع ریزش مو و تعیین خط رویش برای یک کاندید مناسب نکته مهم دیگر تراکم منطقه دهنده پشت سر می باشد که در ایجاد حداکثر تراکم در ناحیه گیرنده نقش اصلی را بازی می کند. ارزیابی شلی پوست سر و بررسی پزشکی و سوابق بیمار و اثرات جراحی قبلی پیوند مو در صورت نیاز به ترمیم مجدد دیگر فاکتورهای مورد ارزیابی توسط پزشک است که با انتخاب مناسب حراج در مجموع به یک پیوند موی موفق می انجامد. بر اساس آخرین مقاله مروری در آمریکا پیوند مو باید توسط متخصصین پوست که دوره های جراحی پوست و پیوند مو را گذرانده اند و آموزش کافی در زمینه بیماریهای پوست و مو دیده اند و با رعایت استانداردهای فیزیکی و تجهیزاتی مناسب انجام پذیرد.
