دیگر هیچ‌کس غم و غصه موهای کم پشت‌اش را نمی خورد؛ حدود 10سالی است که اضافه کردن مو (ا‌کستنشن) در لابه‌لای موهای طبیعی باب شده.البته بیش از 35 سال از همگانی شدن این فرایند زیبایی می گذرد.
اکستنشن موها و فرکردن موها برای افزایش حجم مو و ضخامت موهای نازک امروزه کاربرد وسیعی دارد. البته بسته به تکنیک انجام آن و مهارت فرد، گاهی باعث افزایش ریزش مو می شود.
2 نوع عمده اکستنشن مو وجود دارد: 1- موهای طبیعی انسان 2- موی مصنوعی
موهای طبیعی انسان ممکن است بیشتر مورد توجه افراد متقاضی قرار بگیرد ولی این موها بسیار گران هستند.
البته می‌توانید رنگ این موهای اضافی را متفاوت از موهای طبیعی خودتان انتخاب کنید تا به‌عنوان های‌لایت یا مش استفاده شوند.
این موها اگر جنس مناسبی داشته و توسط یک متخصص، لابه‌لای موهای طبیعی اضافه شوند، کاملا با موهای طبیعی مخلوط شده و غیرقابل تشخیص خواهند بود. روشهای متعددی برای اتصال این موها وجود دارد.
یکی از ساده‌ترین روش‌های اکستنشن، به این ترتیب است که ابتدا یک دسته ی باریک از موهای شما جدا شده و کمی بالاتر از ریشه موها، محلول چسبناک خاصی مالیده می‌شود و یک دسته ی باریک از موهای اکستنشن روی آن قرار می‌گیرد.
به وسیله گیره یا انبرک ویژه‌ای، این موها به هم فشرده شده و حرارت انبرک، چسب را ذوب کرده و موهای مصنوعی به موهای طبیعی می‌چسبند.
این روش به اتصال حرارتی معروف است. البته علا‌وه بر این روش، با کلیپس و نخ نیز می‌توان موهای مصنوعی را به موهای طبیعی متصل کرد.
از جمله سایر روش ها Clip-on Extension که توسط کلیس های خاص به موهای فرد وصل می شود و به راحتی قابل جدا کردن در خانه است.
روش دیگر پیچاندن به سایر موها است که از ریشه به موها وصل و پیچانده می شود. در این روش نیز مانند روش قبل حجم و ضخامت و طول موها بیشتر می شود ولی احتمال ریزش مو و آسیب مو در این روش بیشتر است.
در روش دیگر موها درست از زیر به پوست سر وصل می شود که توسط تکنسین های حرفه ای انجام می شود. در این روش میزان آسیب به اندازه روش قبل نیست ولی امکان نازک شدن موها و آسیب به موها هست.
اکستنشن مو می تواند موها را پرتر و سالم تر به نظر برساند و حتی برای بعضی افراد دچار ریزش مو و موی نازک یک جایگزین محصوب می شود. ولی باید توجه کرد استفاده از اکستنشن هایی که به موهای اصلی وصل می شوند امکان ریزش مو را چند برابر می کند چرا که با کشیدن موهای خود فرد شانس آسیب به فولیکول مو و شکسته شدن مو از ناحیه اتصال را به همراه دارد. برای کاهش مضرات اکستنشن زمان ماندن مو باید کاهش یابد و تقویت سایر موها انجام شود و تا حد ممکن از روشهای اتصال استفاده نشود.
شما می‌توانید طول موهایتان را حداکثر 26 یا 30 سانتی‌متر بلند کنید. به این نکته توجه کنید که هر چه طول موهای مصنوعی و مقدار آنها بیشتر باشد، فشار بیشتری به پوست سرتان می آید، چون وزن این موها زیاد خواهد شد.
فشار زیاد ممکن است باعث آسیب و ریزش موهای طبیعی و کم‌پشت شدن آنها شود. بهترین طول موی اضافه شده برای خانمی که قد متوسطی دارد، 22سانتی‌متر یا کوتاه‌تر از آن است.
موهای مصنوعی را درست مانند موهای طبیعی می‌توانید بشویید و نرم‌کننده به آنها بزنید. شامپوها و لوسیون‌های خاصی برای موهای اضافی در بازار موجود است که از آنها می‌توانید در هنگام خواب، شنا و... برای زیبایی و حفاظت بیشتر موها استفاده کنید.
بیشتر اکستنشن‌ها حدود 3 تا 4 ماه لابه‌لای موهای شما دوام می‌آورند. البته دوام این موها بستگی به نظر فرد و نحوه مراقبت از آنها دارد.
اگر بخواهید بدانید که این موها پس از چه مدت از کف سر فاصله می‌گیرند، باید گفت که سرعت رشد موها در ماه، تقریبا حدود 52/1سانتی‌متر و در سال حدود 15سانتی‌متر است. هر چه سن شما بیشتر باشد، سرعت رشد موهایتان کاهش می‌یابد، بنابراین موها دیرتر از کف سر شما فاصله می‌گیرند.
مضرات موهای مصنوعی:
بعضی افراد نیز به دلیل کشش زیاد موها دچار سردرد می‌شوند. گاهی چسب یا خود این موهای مصنوعی، موجب ایجاد حساسیت در پوست‌سر خواهند شد.
*یادتان باشد:
1 - موها را با یک برس بسیار نرم و مرحله به مرحله ا‌ز پایین به بالا شانه کنید.
2 - هنگام خوابیدن باید موهای خود را در بالای سرتان جمع کنید. قرار دادن این موها در زیر سر، موجب نامرتب شدن و گره خوردن‌شان به یکدیگر خواهد شد.
3 - موهای اضافه را نباید خودتان در خانه رنگ کنید.
4 - برای جلوگیری از درهم پیچیدگی موها، همواره دست خود را به داخل حاشیه موهای اضافه شده برده و به سمت پایین بکشید.
5 - از تافت و سایر حالت‌دهنده‌های حاوی سیلیکون برای موهای اضافه شده استفاده نکنید. این کار باعث می‌شود که موها از محل اتصال خود جدا شوند.

غده پروستات غده‌ ای است که تنها در مردان یافت می‌ شود. این غده در زیر مثانه قرار دارد و مایعی به داخل منی ترشح می‌ کند.
سرطان پروستات نوعی بیماری است که در آن سلولهای بدخیم از بافتهای پروستات نشات می گیرد و به طور نامنظم و فزاینده‌ای تکثیر و منجر به افزایش حجم در هر یک از اجزای سلولی غده پروستات می‌شود.

سرطان پروستات دومین سرطان شایع بعد از سرطان ریه در میان مردان است. اطلاعات آماری و علائم بالینی میزان مرگ و میر ناشی از سرطان پروستات مبین سه طیف گسترده روند رشد این بیماری است. سرطان پروستات می‌تواند دارای رشد آهسته بوده و زمانی طولانی تا بروز علائم بالینی آن داشته باشد. در مواردی دیگر تومور به سرعت رشد کرده و تهاجم تومور به بافت‌های دیگر امکانپذیر می شود. در چنین مواردی مدت فاصله زمانی بین شروع بیماری و گسترش دامنه آن بسیار کوتاه است. مابین این دو طیف رشد، تومورهایی وجود دارند که سرعت روند رشد آنها در حد متوسطی است.

سرطان پروستات با نشانه‌های مرتبط با دفع ادرار و یا درد شکم تظاهر می‌کند. این نشانه‌ها با علائم بیماریهای رایجی مانند عفونت و هیتروفی (بزرگی) خوش خیم پروستات (Benign Prostatic Hyperplasia) مشترک است.

علائم هشدار دهنده سرطان پروستات عبارتند از:


ادرار کردن پی در پی یا سخت


جاری شدن ضعیف ادرار


عدم توانایی در ادرار


بی‌ اختیاری ادراری


جریان منقطع و ضعیف ادرار


وجود خون در ادرار


خروج منی همراه با درد


درد مداوم قسمت پائین کمر


سوزش


ناتوانی جنسی

سبب‌شناسی: سرطان‌ زایی پروستات

علت ابتلا به سرطان پروستات هنوز ناشناخته است اما تحقیقات آماری و بالینی، روند بدخیمی بیماری سرطان پروستات را به این عوامل ارتباط می دهد:

سن ‌ـ سرطان پروستات اغلب در افراد سالمند دیده می‌شود و افراد زیر ?? سال به ندرت به آن مبتلا می شوند. مردان بالای ?? سال بیشتر در معرض خطر ابتلاء به سرطان پروستات هستند و باید بیشتر متوجه علائم هشدار دهنده این بیماری باشند.

عوامل ژنتیکی - سابقه ارثی سرطان پروستات عامل مهمی در ابتلا به این سرطان است. وجود سابقه سرطان پروستات بین اعضای نزدیک خانواده از جمله پدر و برادر احتمال ابتلا به این سرطان را افزایش می ‌دهد.

عوامل هورمونی ـ هورمون‌های استروئیدی (تستوسترون و آندروژنها) برای رشد و حفظ و عمل طبیعی آن در مردان بالغ نقش مهمی را ایفا می کند. افزایش میزان ترشح هورمون تستوسترون در خون اغلب موجب تسریع روند بدخیمی سرطان پروستات می شود.

تغذیه - رژیم غذایی دارای اثرات بالقوه ‌ای در پیشگیری و یا پیشتازی ایجاد سرطان پروستات به شمار می رود. مطالعات و تحقیقات علمی ثابت کرده ‌اند که سبزیجات حاوی مقادیر قابل توجهی ویتامین C و E، به خصوص گوجه فرنگی، عاملی محافظتی در مقابل سرطان پروستات تلقی می شوند در حالی که استفاده از مقادیر زیاد چربی حیوانی عامل مستعد کننده و پیشتاز در ایجاد سرطان پروستات شناخته شده است.

مواد شیمیایی - تماس با مواد شیمیایی سرطان‌زا در محیط مانند کادمیم، که در تهیه برخی آلیاژها و باتری کاربرد دارد، عامل مستعد کننده و پیشتاز در ایجاد سرطان پروستات است.

بیماری های مقاربتی - وجود بیماریهای مقاربتی احتمال ابتلاء به سرطان پروستات را افزایش می‌دهد.

الگوهای غربالگر سرطان پروستات

معاینه غده پروستات از طریق معاینه مقعد (Digital rectal examination) از الگوهای غربالگر سرطان پروستات است. در این روش پزشک از داخل مقعد بیمار، غده پروستات را معاینه می ‌کند. وجود سطح خشن و نامنظم بافت از علائم هشدار دهنده سرطان پروستات محسوب می ‌شود.

تومورهای سرطانی آنتی‌ ژن‌های مشخصی را تولید می ‌کنند که ممکن است از طریق آزمایش خون کشف شوند. آنتی ‌ژنی که به طور کامل توسط غده پروستات تولید می ‌شود، آنتی ‌ژن اختصاصی پروستات (Prostate Specific Antigen ,PSA) است. تشخیص سریع سرطان پروستات با اندازه‌ گیری آنتی‌ ژن اختصاصی پروستات از آزمایش های غربالگر این بیماری است. در بیمارانی که مبتلا به سرطان پروستات هستند، مقدار این آنتی ژن در سطح بالاتری است.

البته تنها سطح PSA در آزمایش خون فرد نمایانگر ابتلا به سرطان پروستات نیست. در برخی از موارد عفونت و یا ”بزرگی خوش ‌خیم“ حجم غده پروستات می ‌تواند سبب افزایش میزان PSA در خون شود. از این رو، ترکیب معاینه مقعد توأم با آزمایش تعیین سطح PSA از طریق خون روش دقیق‌تری برای تشخیص سرطان پروستات است و برای اطمینان بیشتر، در مراحل بعدی آزمایشات دیگری مانند تصویرنگاری باز آوای مغناطیسی (MRI)، سونوگرافی (Ultrasound)، توموگرافی کامپیوتری (CT SCAN) و نمونه ‌برداری از غده (Biopsy) نیز انجام می‌گیرد.

تشخیص به موقع بیماری، دست کم ? سال بیشتر به زندگی مبتلایان به سرطان پروستات اضافه می‌کند. توصیه می‌شود مردان در سنین بالای ?? سال سالیانه مورد معاینه غده پروستات ازطریق معاینه مقعد قرار گیرند و در سنین بالای ?? سال، هر سال آزمایش آنتی‌ژن مخصوص پروستات را انجام دهند.

درمان سرطان پروستات

با در نظر گرفتن شرایط بیمار ممکن است یک یا ترکیبی از این الگوها تجویز شود:

?-تحت نظر گرفتن بیماری: در این روش بیمار به طور دقیق تحت نظر پزشک قرار می گیرد، بدون اینکه الگوی درمانی بر روی او اعمال شود. این روش برای بیمارانی تجویز می‌ شود که جراحی برایشان مفید نیست و یا رشد غده سرطانی پروستات آنها بسیار کند و آهسته است و در درازمدت تأثیر سوء بر سلامتی او نخواهد گذاشت.


رادیوتراپی از روش های درمانی انواع سرطان از جمله سرطان پروستات است

?-جراحی: برداشتن کامل غده پروستات (پروستکتومی Prostatectomy).

?-کرایوتراپی (Cryotherapy) : استفاده درمانی از سرمای شدید. در این روش سوند (probe) سونوگرافی به داخل مقعد انداخته می شود تا پزشک تصویر محل مورد نظر را بر روی صفحه ببیند. در این روش پزشک با انداختن سوند درون غده پروستات از طریق شکاف کوچکی بین مقعد و کیسه حاوی بیضه‌‌ ها نیتروژن مایع را به غده پروستات هدایت می‌ کند. نیتروژن مایع در داخل بافت منجر به انجماد بافت و انهدام سلول‌های سرطانی بافت غده پروستات می‌ شود. کرایوتراپی روشی موثر برای درمان مقاطع کوچک ابتلا به سرطان است. احتمال آسیب دیدگی مثانه و التهاب دستگاه تناسلی از عوارض جانبی این روش است.

?-شیمی درمانی: استفاده از داروهای شیمیایی منجر به انهدام سلولهای سرطانی می ‌شود. عوارض جانبی شیمی درمانی عبارتند از: ریزش موی سر و ابرو، کاهش گلبولهای سفید خون، ضعف سیستم ایمنی و دفاعی بدن، عفونت، احساس درد، خشکی دهان و پوکی استخوان.

?-رادیوتراپی: از آنجا که تومور ممکن است بافتهای اطراف غده پروستات را در بر گرفته باشد انجام جراحی و برداشتن غده پروستات کافی نیست و هر تظاهری از وجود PSA در آزمایش حاکی از گستردگی تومور است. در چنین وضعیتی الگوهای درمانی وسیع‌ تری مانند رادیوتراپی پی ‌گیری می ‌شود. هدف از رادیوتراپی کنترل رشد سلولهای سرطانی است. تابش اشعه به محل تومور ممکن است به صورت خارجی یا داخلی باشد.


رادیوتراپی خارجی: در این روش بیمار در معرض تشعشع قرار می‌ گیرد. اشعه از چند زاویه مختلف از خارج از بدن به تومور هدایت می ‌شود. این روش کاملا بدون درد است و به مدت ? تا ? هفته ادامه دارد. ولی بیمار از عوارض جانبی مانند تحریک‌ پذیری مقعد، اسهال و خستگی مفرط ناشی از تابش پرتو گزارش می ‌دهد. اثرات اشعه ممکن است واکنشهای پوستی به صورت التهاب، خارش، سوزش، ترشح یا پوسته پوسته شدن پوست را به دنبال داشته باشد. تهوع، ‌استفراغ، بی‌ اشتهایی و آسیب‌های عروقی و تنفسی می تواند از دیگر عوارض جانبی رادیو تراپی باشد. همچنین رادیوتراپی ممکن است باعث سرکوب سیستم خونساز بدن و کاهش گلبولهای سفید و ضعف سیستم ایمنی بدن و نهایتا بروز عفونت شود.


رادیو تراپی داخلی یا براکی تراپی (Brachy therapy): براکی تراپی برای رساندن مستقیم مقدار زیادی اشعه به ضایعه بدخیم است. در این روش، در اتاق عمل با استفاده از سرنج‌ های نازک مواد یونیزه در بدن بیمار کاشته می‌ شود.

6-هورمون درمانی : از آنجا که هورمون تستوسترون به رشد سرطان غده پروستات کمک می کند، هدف از هورمون درمانی کاهش هورمون جنسی در بدن است. این روش با به کارگیری داروهای ضد تستوسترون انجام می‌ گیرد و شامل تجویز هورمون استروژن به عنوان قرص است که تاثیر ضد تستوسترون دارد. عوارض جانبی استفاده از قرصهای حاوی استروژن شامل درد در پستان و رشد پستان است که با قطع مصرف قرص‌ ها از بین می ‌رود.

جلوگیری از مرگ و میر ناشی از سرطان پروستات با تشخیص زودرس امکان‌پذیر است. اکنون با اطلاعات و روشهای جدید الگوهای درمانی، برای درصد بالایی از بیماران مبتلا به سرطان پروستات، امکان بهبودی کامل فراهم شده است.

پستان مجموعه ‌ای از غدد شیری Lobules، کانالهای هدایت کننده شیر Ducts به سر پستان و مقدار زیادی چربی است.
سرطان پستان بیماری ای است که در آن سلولهای بدخیم از بافت پستان منشاء می گیرند و به طور نامنظم و فزاینده‌ ای تکثیر می یابند و بدون اینکه موجب عکس ‌العمل تدافعی و تهاجمی در سیستم ایمنی بدن شوند، به طریقی از سیستم ایمنی و دفاعی بدن عبور می کنند.

با توجه به ساختار غده پستان عمده ترین انواع این بیماری به دو دسته تقسیم می‌شوند: کارسنوم لوبول Lobular Carcinoma و کارسنوم مجرایی Ductal Carcinoma.

علائم هشدار دهنده سرطان پستان


تورم و وجود توده‌ سخت و غیرحساس با حدود نامشخص در پستان.
تغییرات نوک پستان شامل خشکی و اگزمای سر پستان که تداوم پیدا کرده و بهبود نیابد
فرورفتگی نوک پستان
انحراف و تغییر در سر پستان
ترشحات سر پستان بویژه ترشحات خونی
تغییرات در شکل و انحنای طبیعی و تقارن پستان
تورم گره های لنفاوی زیر بغل
سابقه قبلی سرطان در یک پستان

سبب‌شناسی: سرطان‌ زایی پستان

سرطان پستان شایع ‌ترین نوع سرطان در میان زنان است. اما سرطان پستان تنها مختص زنان نبوده بلکه مردان نیز در خطر ابتلا به آن هستند. تحقیقات آماری و بالینی روند بدخیمی بیماری سرطان پستان را به عوامل زیر مرتبط می دانند:

عوامل ژنتیکی: سابقه ارثی سرطان عامل مهمی در ابتلا به سرطان پستان است. وجود سابقه سرطان پستان بین اعضای نزدیک خانواده از جمله مادر، خواهر، دختر، پدر و برادر احتمال ابتلا به سرطان پستان را افزایش می‌دهد.

جلوگیری از سرطان پستان به طریق عمل جراحی (ماستکتومی) و برداشتن و تخلیه دو پستان اقدامی پیشگیرانه جدی برای زمانی که بروز سرطان پستان در شخص بیش از %?? باشد توصیه می شود. اما از آنجا که نمی‌توان بافت پستان را به طور صددرصد برداشت احتمال عود سرطان در شخص هنوز باقی است.


سن ‌ـ سرطان پستان رابطه مستقیم با افزایش سن دارد. سرطان پستان در سنین بلوغ و زیر ?? سال بسیار نادر و در سنین ?? تا ?? سالگی احتمال ابتلا به آن روندی یکنواخت دارد. زنان بالای ?? سال بیشتر در معرض خطر ابتلاء به سرطان پستان هستند و باید بیشتر متوجه علائم هشدار دهنده این بیماری باشند
تغذیه و شیوه زندگی - رژیم غذایی دارای اثرات بالقوه ‌ای در پیشگیری و یا پیشتازی ایجاد سرطان پستان به شمار می رود. مطالعات و تحقیقات علمی ثابت کرده ‌اند که استفاده از سبزیجات تازه و فعالیت جسمانی عامل محافظتی در مقابل سرطان پستان تلقی می شوند در حالی که مقادیر زیاد چربی حیوانی، مصرف زیاد الکل و دخانیات عامل مستعد کننده و پیشتاز در ایجاد سرطان پستان شناخته شده است
مواد شیمیایی - تماس با مواد شیمیایی سرطان‌زا در محیط مانند پرتونگارها و رادیوم‌ از عوامل موثر در ابتلا به سرطان پستان است

عوامل هورمونی:‌ افزایش میزان ترشح هورمون‌های استروئیدی مانند استروژن در خون اغلب موجب تسریع روند بدخیمی سرطان پستان می شود. از دیگر عوامل موثر در ابتلا به سرطان پستان می توان به این موارد اشاره کرد:


اولین زایمان در سنین بالای ?? سال
بلوغ زودرس
یائستگی دیررس
تشعشع زیاد اشعه به قفسه سینه
ابتلا به برخی از بیماریهای خوشخیم پستان
چاقی مفرط

الگوهای غربالگری سرطان پستان

کشف و معالجه سرطان پستان در مراحل اولیه احتمال بهبودی و درمان بیمار را افزایش می‌دهد. هدف از الگوهای تشخیص کشف سلولهای سرطانی در مرحله‌ای است که هنوز گسترش نیافته اند و متاستاز در آنها صورت نگرفته است. از این رو، برای تشخیص و کشف توده سرطانی در مراحل اولیه نیاز به اجرای الگوهای غربالگری است که عبارتند از :

?- خودآزمایی- فراگیری چگونگی معاینه مرتب و منظم پستان‌ها توسط خود شخص بهترین روش برای آگاهی و کشف هرگونه تغییر در پستان است. مناسبترین زمان خودآزمایی ? تا ? روز بعد از پایان عادت ماهانه برای زنان در سنین باروری است. زنانی که یائسه شده ‌اند، باید یک روز معین در هر ماه را برای این معاینه انتخاب کنند.

هنگام معاینه ابتدا جلوی آینه ایستاده و در آینه با نور کافی به پستانها به ویژه نوک آنها نگاه کرده و وجود و پیدایش هر تغییری در پوست و نوک پستان را ملاحظه کنید. سپس در حالت ایستاده دستهای خود را پائین آورده و شکل ظاهری پستان را نگاه کنید. سپس دستهای خود را بالای سر برده و به دقت هرگونه تغییر در پستان را مورد توجه قرار دهید. سپس به پشت دراز کشیده و یک دست را زیر سر خود گذاشته و با دست دیگر به آرامی پستان را با حرکات دورانی لمس کنید. بعد از معاینه پستانها زیر بغل خود را لمس کنید. زیربغل محل رشد غدد لنفاوی است و وجود توده و یا بزرگ شدن غدد لنفاوی در این ناحیه بسیار مهم است و باید به پزشک مراجعه کرد.

2- معاینه توسط پزشک: معاینات بدنی توسط پزشک شامل بررسی صدای قلب و ریه، غده های لنفاوی در ناحیه گردن و زیر بغل، معاینه پستان و شکم است.


ماموگرافی

?- ماموگرافی: یا عکسبرداری با اشعه ایکس از پستانها که معمولا در زنان بالای ?? سال تجویز می‌شود. ماموگرافی احتمال پی بردن به وجود سرطان را بالا می برد. در این روش برای تشخیص محل توده در پستان با تاباندن اشعه x از بالا به پایین یک نما و با تاباندن اشعه از یک پهلو به پهلوی دیگر دومین نما حاصل می شود. بررسی ماموگرام (تصویر حاصل از ماموگرافی) اطلاعات نسبتاً دقیقی در مورد اندازه توده و قطر و نواحی منظم و غیر منظم توده را به دست می دهد.

?- سونوگرافی: در زنان زیر ?? سال به علت ساختار پستانها، سونوگرافی روش بررسی دقیق تری است. در این شیوه از امواج صوتی جهت بررسی ساختار توده در پستان استفاده می شود.

?- ام آر ای (MRI)

?-اسکن استخوان Bone Scan - تصویربرداری از استخوان به وسیله یک ماده رادیواکتیو روشی بسیار ارزشمند است که در تشخیص انتشار سرطان به استخوان، موثر بودن درمان سرطان و روند التیامی نواحی درگیر در استخوان به کار می رود.

? - نمونه برداری یا بیوپسی (biopsy): یکی دیگر از الگوهای مهم تشخیص است که اطلاعات دقیق‌تری را از وضعیت خوش‌خیم و یا بدخیم بودن توده به دست می دهد. روشهای متفاوت بیوپسی عبارتند از:


نمونه‌برداری با سوزن (needle aspiration): در این روش توده را بین دو انگشت نگه‌داشته و با یک سوزن ظریف مقداری از بافت با سرنگ کشیده شده و تحت بررسی پاتولوژی قرار می گیرد.
نمونه‌برداری هسته‌ای (Cone biopsy): در این نوع نمونه برداری، بافت تحت بیهوشی موضعی قرار می گیرد و بخشی از پوست را برش داده شده و با یک سوزن ضخیم قسمتی از بافت برداشته شده و مورد بررسی پاتولوژی قرار می گیرد.
نمونه‌برداری باز (جراحی). در این روش، بیهوشی عمومی لازم است. جراحی می تواند به دو روش انجام گیرد: ?- برداشتن تمامی توده و مقداری از بافت پیرامون آن ?- نمونه‌برداری برشی: در این روش به علت بزرگی توده و چسبیده بودن آن به پوست یا قفسه سینه قسمتی از توده برداشته شده و مورد مطالعات پاتولژی قرار می گیرد.

?- آزمایش خون- تومورهای سرطانی آنتی‌ ژن‌های مشخصی را تولید می ‌کنند که ممکن است از طریق آزمایش خون کشف شوند. تشخیص سرطان پستان با اندازه‌ گیری آنتی‌ ژن کارسینو امبریونیک (CEA Carcinoembryonic Antigen) از آزمایش های غربالگر این بیماری است. افزایش میزان این آنتی ژن مبین نشانه های سرطان پستان است و کاهش میزان این آنتی ژن در حین درمان نشانه مهار کردن رشد سرطانی سلول و بهبودی بیمار است.

الگوهای درمان سرطان پستان

فرایند درمان سرطان برای هر شخص معین با شرایط بیماری وی می‌باشد. از نمونه الگوهای درمانی اگر دامنه سرطان پستان و غده‌های لنفاوی به زیر بغل محدود باشدعبارتند از:

?- جراحی: مرحله اول معالجه جراحی و برداشتن توده به طریق لامپکتومی (lumpectomy) و یا برداشتن و تخلیه پستان (mastectomy) ماستکتومی است و سپس شیوه‌های مانند اشعه درمانی و شیمی درمانی و هورمون درمانی و یا ترکیبی از این روشها انتخاب می‌شود. در مورادی که سرطان پیشرفته بوده و به سایر نقاط بدن گسترش پیدا کرده باشد معالجات توسط اشعه و شیمی درانی تجویز می‌شود. عوارض جانبی جراحی‌ـ قرمزی‌، التهاب، کشیدگی پوست سینه و سفتی پستان می‌باشد.

?-رادیوتراپی (اشعه درمانی)‌ـ روشی است که طی آن از اشعه با انرژی زیاد استفاده می شود و با آسیب رساندن به سلولهای زنده منجر به مرگ آنها می‌شوند.عوارض جانبی رادیوتراپی خستگی شدید،‌افسردگی، تهوع، ‌استفراغ، بی‌ اشتهایی و آسیب‌های عروقی و تنفسی می تواند از دیگر عوارض جانبی رادیو تراپی باشد. همچنین رادیوتراپی ممکن است باعث سرکوب سیستم خونساز بدن و کاهش گلبولهای سفید و ضعف سیستم ایمنی بدن و نهایتا بروز عفونت شود.

?- شیمی درمانی‌ـ شیمی درمانی جهت پیشگیری از عود بیماری و مواردی که سرطان در بدن پخش شده تجویز می شود. استفاده از داروهای شیمیایی منجر به انهدام سلولهای سرطانی می ‌شود. عوارض جانبی شیمی درمانی عبارتند از: حالت تهوع و استفراغ، ریزش موی سر و ابرو، کاهش گلبولهای سفید خون، ضعف سیستم ایمنی و دفاعی بدن، عفونت، احساس درد، خشکی دهان و پوکی استخوان، کم‌خونی‌، کاهش تعداد گلبولهای قرمز خون که ممکن است سبب خستگی، سرگیجه و احساس سرما در بیمار شود. اسهال و یبوست، سفتی و خشکی مفاصل از دیگر عوارض جانبی شیمی درمانی است.

?- هورمون درمانی‌ـ این روش برای پیشگیری از عود سرطان کاربرد دارد و هدف از آن، کاهش هورمونهای جنسی زنانه (استروژن و پروژسترون) است. برداشتن تخمدانها و یا از کار انداختن آن با اشعه از روش های این نوع درمان است.


هورمون درمانی در پیشگیری از عود سرطان کاربرد دارد

استفاده از داروهای ضد استروژن مانند تاموکسی ‌فن (Tamoxifen) نیز یکی دیگر از این روش ها است. حساسیت غده به استروژن با بررسی و آزمایش پاتولوژیکی روی تودة سرطان بیمار پس از نمونه‌برداری مشخص و درجه‌بندی می‌شود. این درجه حساسیت با اعداد ?- ? و ? تقسیم‌بندی می‌شود به طوری که صفر برابر عدم حساسیت به استروژن و ? حساسیت شدید محسوب می‌شود.

گر گرفتگی، افزایش ترشحات واژن، افزایش وزن،‌ خشکی پوست، ضعف و خستگی، سردرد و افسردگی، سرگیجه، و ایجاد لخته خون در ورید از عوارض جانبی تاموکسی فن است.

درمان سرطان پستان در زمان حاملگی نیز امکانپذیر است اما این امر رابطه مستقیم با درجه پیشرفت سرطان، نوع درمان مورد نیاز و سن جنین دارد. برداشتن و تخلیه پستان و غده‌های لنفاوی در زمان حاملگی امکانپذیر است و لزومی به قطع حاملگی نیست. اما در چنین مواردی درمانهای ثانویه مانند اشعه درمانی و شیمی درمانی به دلیل عوارض سوء آنها در جنین به کار گرفته نمی شود. اگر سرطان قابلیت پیشرفت داشته باشد، با تعیین سن جنین ممکن است اقدام به دنیا آوردن زودرس جنین شود.

زنانی که در سنین بارداری هستند،‌ ممکن است بعد از شیمی درمانی عادت ماهیانه آنها قطع شده و دچار یائسگی زودرس شوند (و یا در بعضی مواقع عادت ماهانه بعد از ??-? ماه برمی ‌گردد. در برخی از موارد بیمار ممکن است دچار خونریزی ادامه دار شود و عادت ماهیانه او قطع نشود. بیماران مبتلا به سرطان پستان نباید از قرصهای ضدحاملگی که موجب ترشح هورمونهای هورمونهای جنسی زنانه می ‌شود استفاده کنند و حاملگی تا پس از ? ماه بعد از اتمام درمان توصیه نمی‌شود.

موفقیتهای تشخیص و درمان سریعتر بیماران مبتلا به سرطان پستان، تکامل روشهای جدید تشخیصی و درمانی مانند شیمی درمانی و هورمون درمانی و الگوهای غربالگری سرطان پستان توانسته مرگ و میر ناشی از این بیماری را کاهش دهد.

ریه (شش) یا جگر سفید اندامی است مخروطی شکل مجتمع از بافت اسفنجی که به صورت یک جفت در قفسه سینه قرار دارد. ریه راست متشکل از? تکه و ریه چپ از ? تکه تشکیل شده است. هر ریه متصل به شاخه ای به نام نایچه است.
سرطان ریه نوعی بیماری است که در آن رشد بافت بدخیم در یک یا هر دو ریه ایجاد می شود.

سرطان ریه شایعترین سرطان در هر دو جنس در سراسر جهان است و بیش از ??% بیماران مبتلا به این سرطان در فاصله ? سال از زمان تشخیص بیماری جان خود را از دست می دهند.
با توجه به سلولی که دچار تراریختی و سرطان شده است اشکال مختلفی از سرطان ریه وجود دارد که هر کدام نشانه ها و عوارض خاص خود را دارند. شایع ترین اشکال سرطان ریه عبارتند از:

?- سرطان ریه با یاخته های کوچک (Small cell lung cancer)- یاخته های سرطانی نوع کوچک در زیر میکروسکوپ به شکل جوی دو سر دیده می شود و به آن سرطان جو شکل (Oat-shaped) نیز گفته می شود. روند رشد این نوع سرطان ریه سریع است و در مدت زمان کوتاهی در اندامهای دیگر پراکنده می شود. حدود ??% سرطانهای ریه از این نوع است.

?- سرطان ریه با یاخته های غیر کوچک (Non-small cell lung cancer)- این نوع سرطان ریه با توجه به نوع سلول موجود در بافت ریه که دچار تراریختی و سرطان شده است تعریف می شود. اشکال مختلفی از این نوع سرطان وجود دارد که هر کدام نشانه ها و عوارض خاص خود را دارند و عبارتند از :

i) سرطان بافت بشره ای (Squamous cell carcinoma)- این سرطان از شا یع ترین انواع سرطان ریه است و شروع آن معمولاً از نایچه ها است و در مقایسه با دیگر اشکال سرطان ریه رشد آهسته تری دارد و مدت ها طول می کشد تا به اندامهای دیگر سرایت کند.

ii) سرطان غدد مترشحه مخاط و مجاری لنفاوی ( Adenocarcinoma) – این نوع سرطان ریه معمولاً در زیر بافت پوششی نایچه ها یا در مجاری لنفاوی کناره خارجی ریه رشد می کند.

iii) سرطان ریه با یاخته های بزرگ ( Large cell carcinoma)- این نوع سرطان اغلب در شاخه های کوچکتر نایچه ها تظاهر می کند.

از هر ? مورد سرطان ریه یکی از آنها از نوع یاخته های کوچک و بقیه از نوع غیر کوچک است.

نوع نادری از اشکال سرطان ریه نیز به نام مزو تلیوما (mesothelioma) وجود دارد. این نوع سرطان ریه موجب تراریختی بافت پوششی ریه می شود و در افرادی تظاهر می کند که در تماس با آزبست ( پنبه نسوز) بوده اند.

علائم هشدار دهنده سرطان ریه

• افزایش و یا شدت سرفه در فرد سیگاری
• سرفه همراه با خلط خونی
• تنگی نفس دراثر فعالیت
• خس خس سینه به صورت حاد
• درد مبهم و یا مشخص در قفسه سینه
• خشن شدن صدا یا تغییر آن به شکلی که بهبود پیدا نکند
• عفونت های مکرر ریه و مجاری تنفسی
• کاهش وزن
• بی اشتهائی
• تورم در ناحیه گردن و صورت
• ضعف و خستگی مفرط

علاوه بر نشانه های فوق ممکن است عوارضی در بیمار ظاهر شود که ارتباطی با سرطان ریه نداشته باشد و به سرایت سرطان به اندامهای دیگر بدن مربوط باشد. در چنین مواردی بیمار از سردرد، احساس ضعف عمومی، سهولت شکستگی و آسیب پذیری استخوانها، انواع خونریزی و لخته شدن غیر عادی خون شکایت می کند.

سرطان ریه درمراحل ابتدایی هیچ نشانه ای ندارد و بیماران اغلب زمانی به پزشک مراجعه می کنند که بیماری در مراحل پیشرفته قرار دارد و در نتیجه آمار مرگ این نوع سرطان رقم بالایی دارد.

سبب شناسی: سرطان زایی ریه

عامل مستعد و پیشتاز در تظاهر سرطان ریه مانند هر سرطان دیگری به هم خوردن نظم تقسیم سلولی است. تحقیقات آماری و بالینی روند بدخیمی بیماری سرطان ریه را به این عوامل ارتباط می دهند:


اعتیاد به دخانیات - خطر ابتلا به سرطان ریه با افزایش مقدار و مدت تماس با دود تنباکو رابطهً مستقیم دارد و هرچه سن شروع استعمال دخانیات پائین تر باشد عامل مستعد کننده و پیشتاز در ابتلای به سرطان ریه افزایش پیدا می کند.


آلاینده های موجود در هوای محیط زیست و محل کار- موادی چون آزبست (پنبه نسوز)، گاز رادون (گازی بی رنگ و بی بو که از تجزیه طبیعی اورانیم در آب ، خاک و مصالح ساختمانی قدیمی تولید می شود)، اورانیوم و نیکل عامل مستعد کننده و پیشتاز در ابتلاء به سرطان ریه هستند.


استنشاق دود سیگار در محیط برای افراد غیر سیگاری


عوامل ژنتیکی- وجود سابقه سرطان ریه بین اعضای نزدیک خانواده احتمال ابتلا به این سرطان را افزایش می ‌دهد.


عوامل ایمنولوژیک(ایمنی) - نارسایی مکانیسم ایمنی طبیعی بدن عاملی مستعد کننده در ایجاد سرطان ریه شناخته شده است.


سن- افراد بالای ?? سال بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان ریه هستند و باید بیشتر مراقب علائم هشدار دهنده این بیماری باشند.

الگوهای غربالگری سرطان ریه

با توجه به وضیعت عمومی سلامت فرد، بررسی های تشخیص سرطان ریه ممکن است شامل:

?- عکسبرداری از ریه ها با تابش اشعه X

?- آزمایش خلط

?- سی تی اسکن (Computerised tomography scan)- در این روش دستگاه سی تی اسکن با گرفتن تعدادی عکس توسط اشعه ایکس، تصویری سه بعدی از بدن را نشان می دهد و از این طریق محل و اندازه دقیق ضایعه و پراکندگی تومور ریه به بخش های دیگر قفسه سینه یا اندام های دورتر مانند کبد مشخص می شود.

?- سی تی اسکن دورانی یا اسپایرال (Spiral CT scan) -– در این روش یک دستگاه کامپیوتری سی تی اسکن با حرکات دورانی به دور بدن بیمار در هر دور بیش از صد تصویر از بدن بیمار می گیرد. در سی تی اسکن دورانی ضایعات کوچکی که از طریق سی تی اسکن معمولی قابل روئت نیست، مشاهده می شود.

?- پرتونگاری با استفاده از تشدید میدان مغناطیسی (MRI Scan) – این آزمایش مشابه سی تی اسکن است با این تفاوت که به جای تابش اشعه X از مغناطیس جهت عکسبرداری از اعضای بدن استفاده می شود. در این آزمایش بیمار به مدت ?? دقیقه به طور ساکن درون اتاقک این دستگاه می ماند و تصاویر مقطعی از بدن او تهیه می شود.

?- نمونه برداری یا بیوپسی (biopsy)- بررسی میکروسکوپی از نمونه بافت تومور. این آزمایش بسیار مهم است زیرا مطمئن ترین روش برای تشخیص سرطان ریه و نوع آن به حساب می آید. روشهای متفاوت بیوپسی ریه عبارتند از:


نمونه‌ برداری با سوزن (needle aspiration): در این روش با تابش پرتوی اشعه ایکس، توده در صفحه تلویزیون دیده می شود و پزشک با دقت با سوزن مقداری از بافت ریه را با سرنگ کشیده و برای آزمایش بافت شناسی جدا می کند.


نمونه‌برداری با بروتکوسکپ یا برونکوسکپی Bronchoscopy)): بروتکوسکپ لوله ای فلزی و توخالی است که به یک لامپ مجهز شده و از طریق دهان یا بینی به داخل نای فرو داده می شود و مشاهدهً بصری بافت ریه را امکان پذیر می کند سپس پزشک با دقت مقداری از بافت و مایع درون ریه را از طریق این لوله برای امتحان بافت شناسی جدا می کند . قبل از انجام این عمل به بیمار بیهوشی موضعی داده می شود.


نمونه‌برداری باز (جراحی). در نمونه برداری باز، بیهوشی عمومی لازم است و می تواند به روش معاینه توراسکپی (Thoracoscopy) یا مدیاستینوسکپی (Mediastinoscopy) انجام شود. جراحی به پزشک امکان معاینه درون قفسه سینه و غدد لنفاوی نزدیک ریه را می دهد وطی آن در پوست پائین گردن شکاف کوچکی داده می شود و از این طریق لوله ای به درون قفسه سینه فرستاده می شود. انتهای این لوله متصل به نورافشان و بزرگنما است. جراح در این مرحله سلولها و غدد لنفاوی که دچار تراریختی شده اند می تواند نمونه برداری و مورد بررسی دقیقتری قرار دهد. از این طریق می توان اندامهای واقع در منطقه بین ریه چپ و راست را دید و برای تشخیص پراکنده شدن یاخته های سرطانی به غده های لنفاوی مجاور ریه استفاده کرد.

?- توموگرافی با نشر پوزیترون یا پت اسکن (PET-Positron emission tomography) - در این روش دستگاه اسکنر در اطراف بیمار می چرخد و تصویر از طریق نشر پوزیترون بوسیله یک ماده رادیواکتیو که به بیمار تزریق شده و یا توسط او استنشاق می شود، شکل میگیرد، با این روش مشاهدهً بصری ریه درسه بعد امکان پذیر می شود.

?- سونوگرافی ( Ultrasound) در این شیوه از امواج صوتی جهت بررسی ساختار توده در ریه استفاده می شود.

?- آزمایش تنفس (Lung function test )- در این شیوه بیمار قبل از جراحی تحت آزمایشات تنفسی متفاوت قرار میگیرد.

??- آزمایش خون- تومورهای سرطانی آنتی‌ ژن و آنزیم ‌های مشخصی را تولید می ‌کنند که ممکن است از طریق آزمایش خون کشف شوند. اندازه‌ گیری آنتی‌ ژن کارسینو امبریونیک
(arcinoembryonic Antigen-CEA) و آنزیم ( Neuron-specific enolase (NSE از آزمایش های غربالگر این بیماری است. افزایش میزان سطح این پروتین ها مبین نشانه های سرطان و کاهش میزان آنها در حین درمان نشانه مهار کردن رشد سرطانی سلول های بیمار است.

??- اسکن استخوان Bone Scan - تصویربرداری از استخوان به وسیله یک ماده رادیواکتیو روشی بسیار ارزشمند است که در تشخیص انتشار سرطان به استخوان، موثر بودن درمان سرطان و روند التیامی نواحی درگیر در استخوان به کار می رود.

الگوهای درمانی سرطان ریه

الگوهای درمانی بیماری سرطان ریه بستگی به نوع سرطان، وضعیت بیماری در شروع درمان، سن، سلامت عمومی و چگونگی واکنش بیمار به نوع درمان دارد. سرطان ریه معمولا به دلیل غنی بودن سیستم خون رسانی و لنفاوی ریه به راحتی می تواند به دیگر اندامهای بدن سرایت کند.

با توجه به سن و وضعیت سلامت بیمار ممکن است الگوهای درمانی زیر بکار گرفته شود:

?- جراحی – معمولا اگر ضایعه بدخیم منحصر به ریه باشد ممکن است بخش کوچک(wedge section) یا تکه کاملی از ریه (لوبکتومی) ( lobectomy) و یا تمام یک ریه (نومونکتومی) pneumonectomy) ) برداشته می شود. عوارض جانبی جراحی، خونریزی و در نتیجه کم خونی، مشکلات تنفسی و خواب آلودگی است.

?- شیمی درمانی - جهت از بین بردن یاخته های سرطانی پراکنده مورد استفاده قرار می گیرد. شیمی درمانی جهت پیشگیری از عود بیماری و مواردی که سرطان در بدن پخش شده تجویز می شود. استفاده از داروهای شیمیایی منجر به انهدام سلولهای سرطانی می ‌شود. عوارض جانبی شیمی درمانی عبارتند از: حالت تهوع و استفراغ، ریزش موی سر و ابرو، کاهش گلبولهای سفید خون، ضعف سیستم ایمنی و دفاعی بدن، عفونت، احساس درد، خشکی دهان و پوکی استخوان، کم‌خونی‌، و کاهش تعداد گلبولهای قرمز خون که ممکن است سبب خستگی، سرگیجه و احساس سرما در بیمار شود. اسهال و یبوست، و سفتی و خشکی مفاصل از دیگر عوارض جانبی شیمی درمانی است.

?- رادیوتراپی یا اشعه درمانی - جهت از بین بردن مستقیم ضایعه بدخیم ریه بکار گرفته می شود. در این روش از اشعه با انرژی زیاد استفاده می شود و این اشعه با آسیب رساندن به سلولهای زنده منجر به مرگ آنها می‌ شود. خستگی شدید، ‌افسردگی، تهوع، ‌استفراغ، بی‌ اشتهایی و آسیب‌های عروقی و تنفسی از عوارض جانبی رادیوتراپی است. همچنین رادیوتراپی ممکن است باعث سرکوب سیستم خونساز بدن و کاهش گلبولهای سفید و ضعف سیستم ایمنی بدن و نهایتا بروز عفونت شود.

?- درمان فوتودینامیک (Photodynamic Therapy ) ـ استفاده از رنگ و نور است. در این شیوه رنگ به داخل یک ورید تزریق و سپس در تمام بدن منتشر می‌ شود. بعد از چند روز، این رنگ فقط در سلولهای بدخیم باقی می ‌ماند. سپس نور قرمز رنگ لیزری به سلول تابانده می شود و رنگ درون سلول سرطانی این نور را جذب می‌ کند. این امر منجر به عکس ‌العمل فوتوشیمیایی که مخرب سلول‌ها است می ‌شود.

?- درمان بیولوژیکی یا ایمونولوژیک - که مشتمل بر بازسازی، تحریک،‌ هدایت و تقویت سیستم طبیعی دفاعی بدن بیمار است و با استفاده از آنتی‌ بادی و هدایت سیستم دفاعی خود بیمار جهت مبارزه با سرطان صورت می گیرد. استفاده از عواملی مانند اینترفرون‌ـ سلولهایی که فعالیت ضدتوموری مستقیم دارند، و آنتی‌ بادی های مونوکلونال که اثرات تداخل بقاء سلول را دارند، رشد سرطان را کاهش می دهد.

?- Stent وسیله یا قالبی جهت ایجاد کانال تنفسی مصنوعی در بیمار مبتلا به سرطان ریه- این روش در بیمارانی که دچار اختلالات تنفسی هستند، بکار گرفته می شود.

?- سوزاندن ضایعه بدخیم با اشعه لیزر- در بعضی موارد ضایعه بدخیم سرطان ریه منجر به مسدود شدن حنجره می شود. در چنین موردی پزشک با سوزاندن ضایعه بدخیم با اشعه لیزر راه عبور هوا را برای بیمار باز می کند. این روش به طور کامل نمی تواند منجر به ازبین بردن ضایعه بدخیم شود اما کمکی است جهت سهولت تنفس در بیمار.

سرطان ریه درمراحل ابتدایی هیچ نشانه ای ندارد و بیماران اغلب زمانی به پزشک مراجعه می کنند که بیماری درمراحل پیشرفته قرار دارد. تدابیر پیشگیرانه ای مانند دوری از آلاینده ها و عدم استعمال دخانیات و بررسی محیط خانه از نظر عدم وجود گاز رادون و آزبست بهترین روش محافظتی در برابر بیماری مهلک سرطان ریه است.